در این قسمت میخواهیم به عواملی که موجب افت خودروی برقی و در نهایت به شکستش انجامید بپردازیم. آینده کاملا روشن بود همه چیز همانطور که پیش بینی میشد داشت پیش میرفت تا اینکه 20 سال بعد دیگر خودروی برقیای تولید نشد.
اما چرا؟
از اصلی ترین دلایل آن میتوان به فراوانی نفت اشاره کرد. استخراج نفت در تگزاس، کالیفورنیا و اکلاهاما به اوج خود رسید. بیش از یک قرن ایالات متحده به بزرگترین تولید کننده نفت دنیا تبدیل شده بود و از آنجایی که نفت بسیار ارزان بود و خود نفت انرژی به حساب میامد بر کمبود برق غلبه کرد و انرژِی الکتریکی نتوانست رقابت رو ادامه بده و بازی رو باخت.
در نظر بگیرید که خودروی بنزینی داشته باشید، باک خودرو را در اندک زمان ممکن پر بنزین کرده اسارت زده و حرکت میکنید اما برای خودروی برقی اینگونه نبود. شما باید سوخت خود را تبدیل به انرژی الکتریکی کرده بعد از آن ساعتها منتظر شارژ شدن خودرو خود میایستادید. البته که شارژ کردن خودرو در طول شب بسیار مرسوم بود ولی خودروی بنزینی راحتتر و سوخت آن بسیار در دسترستر بود.
اما انرژیهای تجدید پذیر پس چی؟ درسته آنها هم در دسترس بودند اما به اندازی کافی گسترش پیدا نکردند. در کنار آن نیروگاههای هیبریدی و سدها، سدی که توان تولید 32 مگاوات برق را داشت و برای شارژ تعداد زیادی خودرو کافی بود. اما دیگر دیر شده بود و در سال 1936 دیگر خودروی برقیای تولید نمیشد. از طرف دیگر برق نیروگاها عمدتا برای روشنایی استفاده میشد. پس از کمبود الکتریسیته میتوان به عنوان دلیل دیگر اشاره کرد.
داستان اولین خودرو برقی | فردیناند پورشه وارد میشود.
دلیل بعدی پیشرفت بزرگراهها بود. در آن زمان سفرهای درون شهری جای خود رابه سفرهای بین شهری و کم کم سفرهای بین ایالتی جای همه را گرفت. بزرگراه لینکلن شهر نیویورک را به سن فرانسیسکو متصل میکرد. این پروژه در سال 1913 شروع به کار کرد، درست در موقعی که خودروی برقی تحت تاثیرات منفی جهانی قرار گرفته بود. حالا اصلا ربطش به خودروی برقی چیه؟ طول این بزرگراه حدود 5 هزار کیلومتر بود، حالا فرض کنید بخواید این بزرگراه رو با خودروی برقی طی کنید. تقریبا 100 بار باید خودروی خود را شارژ کنید که این کار اصلا منطقی نیست. اما باخودروی بنزینی همچین مشکلی وجود نداشت در اصل این پروژه برای خودروی بنزینی بسیار ایده آل بود. در طول 5 سال 75 میلیون دلار صرف پروژههای این چنینی گردید و گسترش بزرگراهها نوعی گسترش خودروهای احتراقی به حساب میامد.
حال تصور کنید اگر قرار بود همزمان با گسترش آزادراه ها زیر ساخت خودروهای برقی نیز گسترش مییافت. چه بودجهی عظیمی مورد نیاز بود در عوض خودروهای بنزینی بسیار مرسوم شده بودند و دردسرهای شارژ خودروی برقی را نداشتند. تا اینجا این دلایل کافی و قانع کننده بودند ولی بیاین ادامه بدیم.
دلیل بعدی رشد و تکامل خودروهای احتراق داخلی بود. عامل دیگری که نقش مهمی در برتری این خودرو ها داشت اختراع استارت الکتریکی بود که جایگزین هندلهای سابق شد و خودروی بنزینی را بسیار امن و مطمئن میکرد. در آن زمان خودروهای برقی انتخاب افراد ثروتمند و بانوان بود دلیل آن هم وجود هندل برای خودروی بنزینی بود.
و در آخر هم آخرین دلیل برتری خودرهای بنزینی قیمت آنها بود. هنری فورد خودروی بنزینیای اختراع کرده بود که تنها 600 دلار قیمت داشت اما قیمت خودروی برقی دقیقا 3 برابر این مقدار بود. 600 دلار تنها هزینه ارتقای باتریها از سرب اسید به باتریهای نیکل آهن ادیسون بود.
دانلود کتاب در رابطه با باتری خودرو برقی | دنیای باتریهای لیتیومی
حالا ما باید چه درسی از تاریخ بگیریم؟
اول از همه اینکه خودروهای برقی به تولید توان الکتریکی و شبکه انتقال نیاز دارند. خودروی برقی به انرژی های تجدید پذیر و شبکههای هوشمند احتیاج دارند. نمیتوان خودروی برقیای را به رخ کشید بدون اینکه توانش از انرژیهای تجدید پذیر تامین نشده نباشه
دوم پیمایش و شارژ سریع خودروهای برقی، طول آزادراه بین نیویورک و سن فرانسیسکو همچنان طولانیه و 10 بار شارژ شب تا صبح اصلا منطقی نیست اما 20 بار شارژ سریع که هر کدام 1 ساعت طول بکشد گزینه معقولتریست. البته که مشکل پیمایش و ظرفیت باتریها مشکلیه که باید توسط مهندسان برق و شیمی حل بشه
مورد سوم، تکنولوژیهای مربوطهست. تکنولوژیهایی مثل رانندگی خودران و شارژ بی سیم به ارتقا این خودرها کمک میکند.
نکته آخر قیمت خودروهای برقیست، با وجود این همه مزیت اما قیمت خودروهای برقی همچنان بالاست. برای حضور فعال در بازار رقابت لازم است تا قیمت این خودروها هم کمی پایین باشد.